Μουσείο Βορρέ

Η ζωγραφική και οι πινακοθήκες μας αρέσουν πολύ, γι΄ αυτό πάντα ψάχνουμε την κατάλληλη αφορμή για να βρεθούμε σε μια απ ΄ αυτές. Φέτος την βρήκαμε στα προγράμματα που εκπονούμε στο Νηπιαγωγείο-ένα πολιτιστικό και ένα διαθεματικό-για τη ζωγραφική, τα είδη της και φυσικά τους κυριότερους εκπροσώπους της. Μετά από πολυήμερο ψάξιμο στο internet και πολλές συζητήσεις, καταλήξαμε να επισκεφτούμε το Μουσείο Βορρέ στην Αθήνα.

Έτσι την Κυριακή 17/1/2016 ξεκινήσαμε γονείς, φίλοι, παιδιά και κυρίες για το ταξίδι μας.

Η ανάρτηση αυτή χωρίζεται σε 3 μέρη: πριν την επίσκεψη, η επίσκεψη, μετά την επίσκεψη

Πριν την επίσκεψη στο Μουσείο Βορρέ:

 Εισάγαμε τα παιδιά στις έννοιες Μουσείο και Πινακοθήκη.

Μιλήσαμε για τους κανόνες που διέπουν μια επιτυχημένη επίσκεψη σε ένα Μουσείο .πχ. πως δεν ακουμπάμε τα εκθέματα γιατί μπορεί να καταστραφούν, πως δεν τρέχουμε γιατί μπορεί να προκαλέσουμε ατύχημα, ακούμε τις υποδείξεις των υπευθύνων του Μουσείου,δεν τρώμε και δεν πίνουμε οτιδήποτε μέσα σε αυτό, κτλ.

Μετά μιλήσαμε ειδικά για το Μουσείο Βορρέ και έτσι μάθαμε πως το Μουσείο ιδρύθηκε το 1983 από τον Ιωνα Βορρέ που ήταν συλλέκτης έργων τέχνης και αγαπούσε ιδιαίτερα τους Έλληνες ζωγράφους αλλά και την λαϊκή τέχνη.

Στη συνέχεια αποφασίσαμε να γνωρίσουμε μερικούς απ ΄τους  ζωγράφους έργα των οποίων θα βλέπαμε στο Μουσείο. Έτσι είδαμε μέσω βιβλίων τέχνης και του Η/Υ έργα σύγχρονων Ελλήνων ζωγράφων(βλ. προηγούμενη ανάρτηση εδώ: http://34nipatras.blogspot.gr/2016/01/blog-post_15.html)

Στα παιδιά άρεσαν πολύ οι πίνακες με τα έντονα καθαρά χρώματα, τις απλές γραμμές και την λιτή φόρμα. Αυτό το είδος ζωγραφικής είναι πολύ κοντά στο πνεύμα και τη ψυχή τους!

Είδαμε πολλές φορές τα έργα κάθε ζωγράφου, τον γνωρίσαμε μέσω της αυτοπροσωπογραφίας του, διαλέξαμε ποια προτιμάμε και τα ζωγραφίσαμε και εμείς. Δώσαμε ιδιαίτερη προσοχή στα χρώματα που ήταν έντονα και στο φόντο που ήταν κι αυτό με χρώμα. Τα έργα που επιλέξαμε ¨κοπέλα με καθρέπτη» και ¨ο βιολιστής κολλήθηκαν αντικριστά σ ΄ ένα κάνσον και κάθε παιδί έφτιαξε μια ιστορία που να συνδέει τα πρόσωπα των έργων.

Εδώ θυμίζουμε ότι με αφορμή τον εορτασμό της 17ης Νοέμβρη ,είχαμε γνωρίσει και έργα του Γιάννη Γαίτη  και κυρίως όσα σχετίζονται με τα μοναχικά ανθρωπάκια του .  

(βλέπε παλιότερη ανάρτηση )

Διαβάσαμε μερικά βιβλία που έχουν ως θέμα τους τις πινακοθήκες ,τα οποία μας άρεσαν και μας διασκέδασαν .

Επειδή γνωρίζαμε ότι εκεί που θα πάμε θα συμμετέχουμε σε ένα πρόγραμμα , που υλοποιεί αυτόν τον καιρό το μουσείο ,όπου από ευτελή και άχρηστα υλικά μπορεί κάποιος να δημιουργήσει έργα τέχνης ,αποφασίσαμε να προετοιμαστούμε κι εμείς στην τάξη και να πειραματιστούμε λίγο με ανακυκλώσιμα υλικά   κάνοντας διάφορες συνθέσεις.

Είμαστε πια έτοιμοι και δεν κρατιόμαστε να δούμε κι από κοντά το Μουσείο!

Η επίσκεψή μας στο Μουσείο Βορρέ:

Μόλις φτάσαμε στη Παιανία αμέσως η ξεναγός μας ήρθε να μας προϋπαντήσει. Η υποδοχή  ήταν θερμή και ακολούθησε ένα κέρασμα.  

                   

Αρχικά μας πήγε στο εργαστήρι του μουσείου  και αφού μας  έδειξε όλα τα έργα τέχνης που είναι φτιαγμένα από  ανακυκλώσιμα υλικά ,στη συνέχεια  μας πέρασε  στα τραπέζια , όπου μέσα από ένα διαδραστικό εικαστικό παιχνίδι , μας περίμεναν φωτοτυπίες έργων τέχνης και υλικά για να δημιουργήσουμε το δικό μας κολάζ με ανακυκλώσιμα υλικά. Κάθε παιδί και κάθε ενήλικος είχε τη θέση του και τα υλικά του! Έτσι ,όλοι πιάσαμε δουλειά και ο καθένας έπρεπε να δημιουργήσει το έργο του ,το οποίο στο τέλος θα έπαιρνε μαζί του.Το κεντρικό μήνυμα του προγράμματος αυτού ήταν : ''Όταν  το σκουπίδι ονειρεύεται γίνεται λουλούδι και έργο τέχνης  '' .

 Αξίζει να σημειωθεί ότι το μουσείο είναι ανοιχτό στα παιδιά

 ,τα οποία βρίσκονται στον πυρήνα των δραστηριοτήτων του

 μουσείου εδώ και τρεις δεκαετίες . Τα προγράμματα που 

υλοποιούνται είναι ειδικά σχεδιασμένα ,ώστε να αντλούν τη θεματολογία τους από τον πλούτο των συλλογών του μουσείου και τις πρακτικές των σημαντικότερων Ελλήνων καλλιτεχνών, να εμπνέουν  ,να εκπλήσσουν και να εξάπτουν τη φαντασία των παιδιών. 

Είναι προσαρμοσμένα στις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες των παιδιών ,αποκωδικοποιούν τα μηνύματα ,τις ιδέες και τις αναλογίες που πάντα κουβαλά η σύγχρονη τέχνη ,μετατρέποντας το μουσείο σε ένα γόνιμο μαθησιακό περιβάλλον.

Οι φωτογραφίες δείχνουν καθαρά πως μικροί και μεγάλοι απόλαυσαν αυτή την ευκαιρία για δημιουργία και είπαν πως ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία!

Μετά περάσαμε στο τμήμα του Μουσείου με τους Σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους και τα γλυπτά, όπου η ξεναγός μας βοήθησε να γνωρίσουμε και άλλους Ελληνες ζωγράφους και γλύπτες για τους οποίους δεν είχαμε μιλήσει.

Τέλος περάσαμε στο λαογραφικό τμήμα του Μουσείου με σπίτια και επίπλωση διαφόρων εποχών συντηρημένα άψογα και τελικά απολαύσαμε τον βοτανικό κήπο του Μουσείου ,στους πρόποδες του Υμηττού, που τον στολίζουν υπέροχα αγάλματα αρχαιοελληνικής τεχνοτροπίας και πανύψηλα δέντρα .

Η οργάνωση των ανθρώπων του Μουσείου, όπως και η φιλοξενία τους ήταν άριστη! Τους ευχαριστούμε πολύ και ευχόμαστε στο μέλλον να έχουμε την ευκαιρία και για μια δεύτερη επίσκεψη!
                      

                                        

Τα παιδιά αμέσως κατάλαβαν τις οδηγίες της ξεναγού και έπιασαν γρήγορα δουλειά .

                   Και οι γονείς εν δράσει . Πραγματικά το καταχάρηκαν . 

Το μπλε  χρώμα της θλίψης , τόνισε η ξεναγός ,αποτελεί μια από τις ιδιαιτερότητες του ζωγράφου. 

                           Το φίδι και τα μηνύματά που μας στέλνει για την προστασία των ζώων .

                               Ο πίνακας για την μητρότητα και την οικογένεια του Διαμαντή Διαμαντόπουλου (1972) ,άφησε πολλούς άφωνους. 

Τα μοναχικά ανθρωπάκια του Γιάννη Γαίτη. 

 Έργο τέχνης με εξαρτήματα από τον πιο παλιό ηλεκτρονικό υπολογιστή ,από το οποίο ακούγεται ο ήχος από τον αφρό της θάλασσας .

                                                         Άρεσε πολύ στα παιδιά .

Καμένο δάσος.

                                                                    Ουρά ψαριού .

Όλη η μυθολογία σε έναν πίνακα ζωγραφικής. 

                                                                 Τα φανάρια .

 Ο πίνακας αυτός του Γιώργου Βογιατζή (1983) είναι άτιτλος. Όμως η ξεναγός μας είπε ότι κάθε φορά που περνάει κάτω από αυτόν τον πίνακα ακούει τον εθνικό μας ύμνο. Αυτό κρατάμε λοιπόν και εμείς.

Οι λαογραφικές συλλογές ,αρχιτεκτονικά τοποθετημένες, μέσα σε παραδοσιακά κτίσματα.  

                                                             α.

                                                    Ξίφος

                                                           Ξυλόγλυπτα βημόθυρα . 

Ξυλόγλυπτος σταυρός .

 Το κοκοράκι είναι κτέρισμα που βρέθηκε σε τάφο μικρού αγοριού και χρονολογείται περίπου στα 3000 χρόνια. 

                                                            Παραδοσιακό τζάκι .

                                    

Τμήμα από τον εξωτερικό χώρο του μουσείου. 

                                         Οι εντυπωσιακοί κήποι με τα αγάλματα  . 

                                       Τα πήλινα αγγεία. 

                              Το παραδοσιακό πατητήρι. 

 Η λιμνούλα με τα χρυσόψαρα  που γεννήσανε , ενθουσίασε τα παιδιά 

                               Η μυλόπετρα έχει μετατραπεί σε τραπεζάκι. 

Μετά την επίσκεψη στο Μουσείο Βορρέ:
Η επίσκεψη στο υπέροχο αυτό Μουσείο μας είχε συναρπάσει,έτσι την επόμενη μέρα τα παιδιά με το που έρχονταν στη τάξη συζητούσαν για όσα είδαν και έκαναν στην χτεσινή μας εκδρομή.
Με τη βοήθεια των φωτογραφιών που προβάλαμε στην οθόνη του Η/Υ μπόρεσαν να διηγηθούν τα όσα είδαμε και κάναμε και στα παιδιά που δεν είχαν έρθει.
Μετά τα παιδιά ζήτησαν να πάρουν χρώματα και  πινέλα για να ζωγραφίσουν σαν ζωγράφοι.Στρώθηκαν με κέφι στη δουλειά και ιδού μερικές απ΄τις  δημιουργίες τους

                              

Ζωγραφίσαμε ακόμα τον πίνακα που στον καθένα μας ,έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση. 

Τις επόμενες μέρες διαπιστώσαμε πως  τα έργα από ανακυκλώσιμα υλικά που είχαμε δει και ειδικά το κολάζ ενός ελέφαντα από τις συσκευασίες των χυμών,είχε εντυπωσιάσει πολύ μικρούς και μεγάλους.

 Θέλαμε πολύ να φτιάξουμε και εμείς κάτι ανάλογο,αλλά με τι;Μετά από πολύ σκέψη αποφασίσαμε να συνδυάσουμε τη δράση αυτή με το πρόγραμμα για τη σοκολάτα που τρέχει παράλληλα στο Νηπιαγωγείο μας και έτσι γεννήθηκε η ιδέα ενός σοκολατένιου ελέφαντα,δηλ. ενός κολάζ από το περιτύλιγμα της σοκολάτας!

Πως σας φαίνεται; Το ένα τμήμα έφτιαξε τον ελέφαντα  με φόντο το μαύρο  χρώμα και το άλλο τμήμα τον έφτιαξε με φόντο το άσπρο χρώμα. Εμείς ενθουσιαστήκαμε και τα παιδιά δείχνουν το έργο τους γεμάτα καμάρι!

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τους γονείς που μας έδωσαν την ευκαιρία αυτής της εμπειρίας και τους ανθρώπους του Μουσείου Βορρέ για την άψογη φιλοξενία τους!