Πολυσπόρια

Σε πολλά αγροτικά μέρη της Ελλάδας ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου γιορτάζονται τα πολυσπόρια.
Την παραμονή ή και ανήμερα των Εισοδίων, αλλά και του αγίου  Ανδρέα,  με έσχατο χρονικό  όριο  της αγίας Βαρβάρας (4  Δεκεμβρίου), οι  νοικοκυρές έβραζαν πολλά σπόρια μαζί: σιτάρι, κριθάρι, σίκαλη, καλαμπόκι, φασόλια, ρεβίθια, κουκιά  και τα μοίραζαν υπό τύπον κολλύβων στη γειτονιά «για να γίνουν τα σπαρμένα».Η γιορτή των των Εισοδίων της Θεοτόκου σφραγίζει το τέλος ή αλλού το  μέσον της  σποράς. Έτσι ο λαός τη λέει Αποσπορίτισσα  ή Μεσοσπορίτισσα και τη θεωρεί προστάτρια της σοδειάς (<εισόδια), γι αυτό και «Αποσοδειά» και προς τιμήν της «εισάγει» συμβολικά, κατά  αρχαία συνήθεια (πανσπερμία) στο ναό «πολυσπόρια», η «μπουμπόλια»  ή «μπουσμπουρέλια».  Οι αρχαίοι εξ άλλου προσέφεραν πανσπερμία στη Δήμητρα ,θεα της γεωργίας, για την ευφορία της γης καθώς και στον ψυχοπομπό Διόνυσο και τις  ψυχές των νεκρών, την τρίτη ημέρα των Ανθεστηρίων, τους λεγομένους Χύ-τρους, όταν  ήταν ανοιχτός ο Aδης. Αλλά και κατά την εποχή  της συγκομιδής καρπών των δένδρων, που συμπίπτει με τους μήνες Οκτώβριο-Νοέμβριο, τον μήνα Πυανεψιώνα, μοίραζαν κουκιά.  Η μετάληψη της πανσπερμίας μετέδιδε στους μετέχοντες καλή τύχη. Ο Μ.Nilsson χαρακτηρίζει τη  συνήθεια των πολυσπορίων-πανσπερμίας ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα συνέχειας ανά τους αιώνες μιας λατρευτικής συνήθειας, που ανήκει στο στρώμα της λαϊκής θρησκείας. 
Αυτό λοιπόν το έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα και δείχνει την μεγάλη σημασία που είχαν οι συγκεκριμένοι σπόροι για τους Έλληνες ανά τους αιώνες ως και τις μέρες μας γιορτάσαμε στο Νηπιαγωγείο μας στα πλαίσια του πολιτιστικού μας προγράμματος για τους σπόρους και την σύνδεση τους με την κουλτούρα διαφόρων λαών.

Μιλήσαμε για το έθιμο στην Αρχαία και τη σύγχρονη  Ελλάδα.
Μιλήσαμε για τα Εισόδια της Θεοτόκου
Βρήκαμε ποια ονόματα γιορτάζουν στις 21/11
Ανακατέψαμε τους σπόρους μας σε μια κατσαρόλα

 Ρίξαμε νερό και είδαμε τα περισσότερα σποράκια να βυθίζονται,αλλά και μερικά να μένουν στην επιφάνεια του νερού. 
 Έτσι    μιλήσαμε για την βύθιση και την επίπλευση των σωμάτων στο νερό.

Την επόμενη μέρα βράσαμε τα πολυσπόρια μας και όλοι είδαμε πως αυτά είχαν μεγαλώσει και είχαν μαλακώσει.Τώρα είναι λοιπόν η ώρα να μιλήσουμε για την διαπερατότητα των σωμάτων και ένα παιδί βοηθάει γιατί σκέφτεται πως μάλλον τα σποράκια θα έχουν μικρές τρυπίτσες που δεν τις βλέπουμε και από αυτές 'ρουφάνε' το νερό.

Τα παιδιά όμως ανυπομονούν πια να δοκιμάσουν το φαγητό που έρχεται απ΄τα βάθη των αιώνων και δεν έχουν ξαναφάει.

Η γεύση του ιδιαίτερη.Σε μερικά παιδιά δεν άρεσε και πολύ και μερικά ξετρελάθηκαν.
Για να κλείσουμε τον εορτασμό στο Νηπιαγωγείο,τα παιδιά διάλεξαν να χορέψουν και να τραγουδήσουν το αγαπημένο τους τραγούδι " Ο Μάγειρας" του Μ. Φραγκούλη. Πήραν κατσαρόλια και τηγάνια και "Avanti Maestro"!