Ο Γιάννης Γαΐτης (Αθήνα, 4 Μαρτίου 1923 – 22 Ιουλίου 1984) ήταν Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης. Είναι γνωστός για τα “Ανθρωπάκια” του, μορφές που δεν έχουν ατομικά χαρακτηριστικά και έχουν πανομοιότυπο ντύσιμο με ριγέ κοστούμι και καπέλο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μαζοποίηση του σύγχρονου ανθρώπου.
Με αφορμή την επέτειο για τα 42 χρόνια από την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο , στις 17 Νοέμβρη του 1973 ,μιλήσαμε κι εμείς στην τάξη για τα γεγονότα εκείνης της εποχής . Στη συνέχεια είδαμε με τη βοήθεια του διαδικτύου εικόνες και βίντεο σχετικά με το θέμα αυτό ,τραγουδήσαμε και κάποια τραγούδια ,μα πιο πολύ σταθήκαμε στα έργα του ζωγράφου Γιάννη Γαίτη ,τα οποία αντιπροσωπεύουν και έχουν πολλά κοινά στοιχεία με το Πολυτεχνείο.
Μας έκαναν φοβερή εντύπωση τα ανθρωπάκια που έμοιαζαν όλα μεταξύ τους και αντί για στόμα μύτη και μάτια , είχαν στα πρόσωπά τους κάτι σαν κάγκελα ή άσπρες ταινίες ,είπαν κάποια παιδιά. Αφού καταλάβαμε το μήνυμα που θέλει να στείλει ο ζωγράφος μας μέσα από τα έργα του , μετά πήραμε χαρτί και χρώματα και ζωγραφίσαμε και εμείς τα μοναχικά ανθρωπάκια , ο καθένας από τη δική του οπτική γωνία.
Μέσα απ΄τη συζήτηση με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου και παρατηρώντας τους πίνακες του Γαίτη,καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως η ομοιομορφία συνδέεται με τη δικτατορία ενώ η διαφορετικότητα με την δημοκρατία.
Γι΄αυτό αποφασίσαμε ν΄αλλάξουμε τα ομοιόμορφα ανθρωπάκια του ζωγράφου.
Έτσι πήραμε τον πίνακα "λαθραναγνώστες" και ζωγραφίσαμε τ΄ανθρωπάκια με ρούχα διαφορετικά αλλά και πολύχρωμα.
Μετά τα κόψαμε στο περίγραμμα
Ζωγραφίσαμε μια ωραία πολύχρωμη ζωγραφιά και τα κολλήσαμε πάνω της σε όποια θέση ήθελε ο καθένας
και φτιάξαμε από ένα υπέροχο κολάζ για την διαφορετικότητα!
Με αφορμή την επέτειο για τα 42 χρόνια από την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο , στις 17 Νοέμβρη του 1973 ,μιλήσαμε κι εμείς στην τάξη για τα γεγονότα εκείνης της εποχής . Στη συνέχεια είδαμε με τη βοήθεια του διαδικτύου εικόνες και βίντεο σχετικά με το θέμα αυτό ,τραγουδήσαμε και κάποια τραγούδια ,μα πιο πολύ σταθήκαμε στα έργα του ζωγράφου Γιάννη Γαίτη ,τα οποία αντιπροσωπεύουν και έχουν πολλά κοινά στοιχεία με το Πολυτεχνείο.
Μας έκαναν φοβερή εντύπωση τα ανθρωπάκια που έμοιαζαν όλα μεταξύ τους και αντί για στόμα μύτη και μάτια , είχαν στα πρόσωπά τους κάτι σαν κάγκελα ή άσπρες ταινίες ,είπαν κάποια παιδιά. Αφού καταλάβαμε το μήνυμα που θέλει να στείλει ο ζωγράφος μας μέσα από τα έργα του , μετά πήραμε χαρτί και χρώματα και ζωγραφίσαμε και εμείς τα μοναχικά ανθρωπάκια , ο καθένας από τη δική του οπτική γωνία.
Μέσα απ΄τη συζήτηση με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου και παρατηρώντας τους πίνακες του Γαίτη,καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως η ομοιομορφία συνδέεται με τη δικτατορία ενώ η διαφορετικότητα με την δημοκρατία.
Γι΄αυτό αποφασίσαμε ν΄αλλάξουμε τα ομοιόμορφα ανθρωπάκια του ζωγράφου.
Έτσι πήραμε τον πίνακα "λαθραναγνώστες" και ζωγραφίσαμε τ΄ανθρωπάκια με ρούχα διαφορετικά αλλά και πολύχρωμα.
Μετά τα κόψαμε στο περίγραμμα
Ζωγραφίσαμε μια ωραία πολύχρωμη ζωγραφιά και τα κολλήσαμε πάνω της σε όποια θέση ήθελε ο καθένας
και φτιάξαμε από ένα υπέροχο κολάζ για την διαφορετικότητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.