Ήρθε η Άνοιξη με τον πρώτο της μήνα τον Μάρτιο.Ο καιρός όμως δεν λέει να φτιάξει,συννεφιά,κρύο,βροχή και που και που λίγος ήλιος.
Τα παιδιά αναρωτιούνται γιατί δεν κάνει ζέστη αφού ήρθε η Άνοιξη;
Ετσι τους λέω την παροιμία για τον Μάρτη " Μάρτης είναι χάδια κάνει,πότε κλαίει και πότε γελάει"
-Γιατί κλαίει,κυρία, ο Μάρτης; ρώτησε κάποιο παιδί
-Α,λέω εγώ,είναι μεγάλη ιστορία!Θέλετε να σας την πω;
Φυσικά και ήθελαν,οπότε τους διηγήθηκα την Ιστορία του Μάρτη:
Τα παιδιά αναρωτιούνται γιατί δεν κάνει ζέστη αφού ήρθε η Άνοιξη;
Ετσι τους λέω την παροιμία για τον Μάρτη " Μάρτης είναι χάδια κάνει,πότε κλαίει και πότε γελάει"
-Γιατί κλαίει,κυρία, ο Μάρτης; ρώτησε κάποιο παιδί
-Α,λέω εγώ,είναι μεγάλη ιστορία!Θέλετε να σας την πω;
Φυσικά και ήθελαν,οπότε τους διηγήθηκα την Ιστορία του Μάρτη:
ΜΙΑ
ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, λένε, τότε που οι μήνες ήταν ακόμα εργένηδες, μαζευτήκανε
μια μέρα στη Σίφνο και αποφάσισανε να βρει ο καθένας τους από μια γυναίκα. Να
τη βρει και να την παντρευτεί για να μην είναι έτσι έρημος και σκοτεινός χωρίς
καμιά παρηγοριά στο σπιτικό του. Όλοι τους βάλανε προξενητάδες και βρήκε ο
καθένας τους τη δικιά του. Ο Μάρτης όμως γελάστηκε και πήρε μια χανούμισσα.
Κάποιος Σιφναίος του είχε πει πως οι Τουρκάλες είναι όμορφες. Ο Μάρτης τον
πίστεψε και πήρε τη χανούμισσα ανεξέταστα.
Ω
Μεγαλοδύναμε, τι γίνηκε τη βραδιά που η γυναίκα έβγαλε το γιασεμάκι που 'κρυβε
τη μούρη της! Ο Μάρτης τραβούσε τα μαλλιά του από τον καημό του κι έκλαιγε σαν
μωρό παιδί. Η γυναίκα του ήταν άσχημη, γριά, κουτσοδόντα και δεν είχε μήτε μια
τρίχα στο κεφάλι της από τα γεράματα.
-
Μωρή πανούκλα, της λέει θυμωμένος, να μη γυρνάς να με θωρείς γιατί θα σε
ξαντερίσω.
Η
γυναίκα του όμως δεν τον αχούσε. Δεν ήταν μόνο άσχημη, είχε και δικό της
κεφάλι. Λες και το κάνει επίτηδες και από τότε γυρνάει και τον θωρεί ολοένα.
Κάθε
φορά που γίνεται αυτό, ο Μάρτης από το θυμό του αμολάει τους αέρηδες και τις
βροχές και φουσκώνει τις θάλασσες. Πιο πολύ από παντού αλλού, χαλάει τον κόσμο
στη Σίφνο. Έχει φούρκα εκείνον το Σιφναίο που του 'πε πως οι Τουρκάλες είναι
όμορφες και βγάζει το άχτι του πάνω στο νησί. Κάθε χρόνο, όταν έρθει ο καιρός
του, λυσσομανάει. Λες και θα τινάξει τη Σίφνο στον αέρα!
*Δανάη Τσουκαλά, Μύθοι και Θρύλοι από τα νησιά μας,
Κέδρος, Κατώφλι στον Κόσμο, Αθήνα, 1981 και 1995, Εικονογράφηση Μαρία
Βουδούρογλου.
Μ΄αφορμή την παραπάνω ιστορία είδαμε στον παγκόσμιο χάρτη τη θέση της Τουρκίας και εξήγησα στα παιδιά πως η Σίφνος είναι ένα ελληνικό νησί στο Αιγαίο πέλαγος.Επίσης,επειδή δεν καταλάβαιναν γιατί δεν είδε την γυναίκα πριν τη παντρευτεί μιλήσαμε λίγο για τις συνήθειες του τουρκικού λαού και την ενδυμασία των γυναικών,την μπούρκα,την οποία είδαμε σε φωτογραφίες γιατί ήταν κάτι εντελώς άγνωστο στα παιδιά.
Μ΄αφορμή την παραπάνω ιστορία είδαμε στον παγκόσμιο χάρτη τη θέση της Τουρκίας και εξήγησα στα παιδιά πως η Σίφνος είναι ένα ελληνικό νησί στο Αιγαίο πέλαγος.Επίσης,επειδή δεν καταλάβαιναν γιατί δεν είδε την γυναίκα πριν τη παντρευτεί μιλήσαμε λίγο για τις συνήθειες του τουρκικού λαού και την ενδυμασία των γυναικών,την μπούρκα,την οποία είδαμε σε φωτογραφίες γιατί ήταν κάτι εντελώς άγνωστο στα παιδιά.
Στα παιδιά άρεσε πάρα πολύ αυτή η ιστορία και όλα με τη σειρά τους θέλησαν να την αφηγηθούν στη παρεούλα.
Μετά αποφασίσαμε να ζωγραφίσουν τον Μάρτη και τη γυναίκα τους τους σ΄ένα χαρτί ,κάτω απ΄την ιστορία , για να την έχουν στο σπίτι τους και να την ΄διαβάζουν' όποτε θέλουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.